این روزها همه اصرار دارند ازدواج بیشتر شود. حتی در مناظره برنامه کاندید ها را برای "افزایش ازدواج" می پرسند. من هم مثل اکثر مردم مذهبی قبول دارم که ازدواج رابطه سالم تر و کم خطر تری را برای زن و مرد فراهم می کند. اما مگر فقط با افزایش ازدواج رابطه سالم فراهم می شود؟ درصورتی که می بینیم طلاق چقدر در جامعه دارد زیاد می شود و چقدر زیادند زن ها و مردهایی که هنوز عاشق همسرشان هستند اما توان زندگی با او را ندارند! چرا؟ چطور ممکن است؟ توضیح میدهم.
ازدواج یک انتخاب است. شما همسرتان را انتخاب می کنید و یک آشنایی اندک با خانواده او پیدا می کنید. خانواده ای که در خواستگاری عاشق بر و روی شما هستند و تعریف و تمجید می کنند و بهتر از شما روی زمین دختر/پسر برای فرزندشان سراغ ندارند. خب وقتی این دختر و پسر ازدواج می کنند و کم کم مهر همدیگر را به دل می گیرند، یکدفعه بلا و امتحان آسمانی نازل می شود. چه بلایی؟ میگویم.
برای هر انتخابی یکسری مخلفات به ما می دهند. اگر ما بسته غذا هواپیما را انتخاب کنیم یک سری مخلفات که دوست نداریم هم به ما می دهند. ازدواج چنین بسته ای است. شما همسرتان را انتخاب می کنید اما یکسری مخلفات به عنوان خانواده همسر به شما می دهند. خب باز هم تا اینجای کار همه چیز طبیعی است. پس نکته غیر طبیعی ازدواج کجاست؟ میگویم.
همه جا صحبت می شود که عشق و علاقه در کشور ما چیز خوبی است و خانواده ها همبستگی دارند و غیره. اما من میگویم این عشق و علاقه در خانواده ایرانی اکثر اوقات ناسالم است. مادر فرزند خود را می چسبد، می خواهد او را برای خود نگه دارد. مادر خودخواه می شود و انگار می خواهد مزد تلاشی که این همه سال برای فرزندش کشیده را از نگه داشتن او برای همیشه در کنار خود از او دریافت کند!! چند نفر از ما مهر و محبت مادر و پدرمان را به یکدیگر دیده ایم آنچنان که حس کنیم آتش عشق آنها دارد قلبمان را گرم می کند؟ شاید تعداد کمی باشد. اما حالا سوال دوم: چند نفر از ما مادرانی را دیده ایم که برای نگه داشتن پسرانشان دارند تقلا می کنند و نمی خواهند قبول کنند هر فرزندی باید یک روز کوچ کند؟ احتمالا همه ما. به این می گویند رابطه ناسالم خانوادگی.
آدمی که ازدواج می کند می خواهد مستقل شود این حق اوست. اما در کشور ما مادران این حق را به فرزندانشان نمی دهند آنها عروس/داماد را به شکل مزاحمی می بینند که دارد یکی از اعضای خانواده را از آنها می دزدد. مادران ما استقلال را به پسرانشان آموزش نمی دهند و آنها را پسری مطیع و وابسته می خواهند. این موضوعی است که این روزها مریضی و درد ازدواج های ماست.
من سخنرانی ها زیادی گوش داده و کتاب ها زیادی در زمینه ازدواج خوانده ام باورتان می شود که خیلی از طلاق ها بخاطر دخالت خانواده داماد/عروس است؟
خب بگذریم. خواستم بگویم خانواده همسر هم جزء مخلفاتی است که اگر خواستید ازدواج کنید باید دریافت کنید. همسرتان را مردی انتخاب کنید که راه و رسم استقلال را یاد گرفته باشد، که بتواند تصمیم بگیرد، که بتواند از شما در مقابل خانواده اش حمایت کند. که شما اولویت اول زندگی اش باشید.
